Vijf redenen waarom Eric Gudde moet vertrekken bij Feyenoord

Na een wat moeizame periode onder Gerard Kerkum en interimdirecteur Peter Vogelenzang was het op 17 december 2007 zover. Op die dag kwam president commissaris Dick van Well naar buiten met het nieuws dat Feyenoord zijn nieuwe algemeen directeur had gevonden. Naast een commercieel directeur en financieel directeur kwam Eric Gudde als nieuwe algemeen directeur: We zijn verheugd dat het directieteam nu compleet is“. Naar eigen zeggen: “Slechts dertig seconden had Eric Gudde nodig om zichzelf en zijn gezin ervan te overtuigen dat hij geschikt was als algemeen directeur van voetbalclub Feyenoord”. Wellicht heeft hij inmiddels wel eens terug gedacht of hij niet beter op basis van gevoel en emotie die keuze had moeten maken, maar op basis van verstand. Helaas een rode lijn in zijn tijd bij Feyenoord. Ongelukkige keuzes.

Niet voor niets is hij al een aantal jaren de kop van jut en ondanks dat hij de ene foute keuze aan de andere rijgt en er intern geen enkele steun is voor de beste man kan hij gewoon blijven zitten. Dat is gek! Het maakt niet uit welke Feyenoord-watcher je aanhoort, of welke krant of programma. Vrijwel allemaal hebben ze inmiddels al veel en veel kritiek geuit richting Eric Gudde. Dat is natuurlijk niet voor niets. Het was vorige week nog de NOS die in een uitzending schreef dat ‘Feyenoord word geteisterd door wanbeleid’. Elke week klinken de anti-Gudde liedjes harder. Dus kortom: Tijd voor een analyse.

We twijfelden tussen de titel: De vijf dingen waarvoor Eric Gudde is aangesteld en die hopeloos mislukt zijn of Vijf redenen waarom Eric Gudde moet vertrekken bij Feyenoord.

Wie zijn aanstellingsbericht(en) (1)(2) erbij pakt leest de volgende belangrijke taakstellingen. Dus gaan we gewoon even kijken naar die vijf punten. Komt ‘ie:

Eric Gudde met de duim omhoog voor wanbeleid

1. Het begeleiden van de eenwording van profs, amateurs en stadion

Op dit eerste punt kunnen we kort zijn: Het bestuur van Sportclub Feyenoord heeft enkele jaren geleden besloten niet meer met Eric Gudde te willen communiceren. Men zegt dat tijd alle wonden heelt, maar dit ene zinnetje zegt genoeg over de onderlinge verstandhoudingen tussen de drie partijen. Het is ook niet voor niets dat in de ‘centrale stichting’ vergaderingen de directies van stadion en club slechts welkom zijn als toehoorder. Dat momenteel de drie partijen lijken te opereren is meer geluk dan wijsheid. De onderlinge frustraties en het ongenoegen zijn zo groot dat de enige gemeenschappelijke deler is dat ze zo snel mogelijk van elkaar af willen. De onderlinge relaties zijn dermate verziekt dat er geregeld grote en kleine problemen zijn. We kunnen hier tientalen voorbeelden noemen maar voor ons het grootste typerende voorbeeld: Enkele jaren geleden probeerde Feyenoord Rotterdam N.V. beslag te laten leggen op de Europacup 1 die Sportclub Feyenoord in 1970 heeft gewonnen. Tja…

In het begeleiden van de eenwording heeft hij dus helaas ook volkomen gefaald. Tenzij je natuurlijk denkt dat het goed is als zo’n belangrijke opdracht halverwege (tijdens een door je zelf gecreëerde impasse) uit je handen getrokken wordt en je je er niet meer mee mag bemoeien van… nou ja, alle partijen. Dan heb je niet echt een productieve bijdrage geleverd… to say the least


2. Zal ook de bouw van een nieuw stadion moeten begeleiden

Eric Gudde die had een plan… Bij zijn aanstelling werd hierover het volgende geschreven in het NRC Handelsblad: De voorbije jaren bezocht Gudde als directeur Sport en Recreatie in tal van steden stadions om zich een oordeel te kunnen vellen over een nieuw te bouwen onderkomen voor Feyenoord. In de eerste voorlopige bouwtekeningen dient de Allianz Arena in München als voorbeeld. Maar het Emirates Stadion van Arsenal heeft vanwege de sfeer ook indruk gemaakt op Gudde. „Het is absoluut noodzakelijk dat De Kuip een waardige opvolging krijgt. Een stadion dat bij de top van Europa zal horen. In 2013 of 2014 zou het er zo’n beetje moeten staan. Daarbij houden we er ook rekening mee dat Nederland zich mogelijk kandidaat stelt voor het wereldkampioenschap voetbal van 2018.”

2013 – 2014. Need we say more? Al tien jaar lang wordt er tevergeefs geprobeerd om een nieuwbouwplan te calculeren. Keer op keer op keer blijkt dat dit financieel helemaal niet haalbaar is en het Feyenoord geen extra geld op levert. De tunnelvisie omtrent nieuwbouw is zelfs zo triest dat toen Feyenoord met het verkenningstraject geconfronteerd werd met een objectief en gedegen en breedgedragen vergelijkingsonderzoek sprak President Commissaris Dick van Well: “Als ik in 2006 had geweten wat ik nu weet, dan waren we niet eens aan nieuwbouw begonnen”. Het is dan natuurlijk ook volkomen logisch nadat de Commissarissen van Feyenoord dankzij een her-calculatie van Eric Gudde en Jan van Merwijk het BAM-renovatie-plan op een verschil van slechts 6 miljoen euro lieten klappen, Eric Gudde nu de kopman is van de projectgroep die Feyenoord maar liefst één miljard wil laten betalen. Dat is dus 1000 miljoen, of zo’n 794 miljoen meer (!!!) dan Feyenoord zou moeten betalen voor het BAM-renovatie-plan. Toegegeven. We krijgen voor die meerprijs van 794 miljoen dan wel een stadion dat net zo goed is als renovatie en precies dezelfde oppervlaktes heeft om commercieel te exploiteren.

De kans dat dit plan dus wel gaat lukken is verwaarloosbaar, maar we laten ons graag verrassen natuurlijk. We kunnen in elk geval niet zeggen dat Eric niet zijn best doet om een nieuw stadion te begeleiden. Hij houdt krampachtig aan deze opdracht vast. Maar om nou te zeggen dat hij er heel erg succesvol in is… Dit nieuwe nieuwbouw plan is het 4e nieuwbouwplan onder Eric Gudde dat onder de hamer komt en het 7e plan in totaal. Gelukkig is er recent bekend gemaakt dat Feyenoord na bijna tien jaar Eric Gudde nog altijd geen Plan van Eisen heeft om invulling te geven aan het stadion. Wat best bijzonder is als je je bedenkt dat je zonder Plan van Eisen helemaal niet kan kiezen tussen renovatie en nieuwbouw. De wens is hier de vader van de gedachte. Waarbij het enige probleem is dat de wens helemaal geen rekening houdt met het wat beste voor Feyenoord is. En dat is best wel triest als je de algemeen directeur van Feyenoord bent en je streeft niet het beste na voor de club waar je bij mag werken.

Zoals je hierboven kan lezen was het originele plan om de deuren te openen in het seizoen 2013 – 2014. Dat ligt inmiddels al vele seizoenen achter ons. Vandaag de dag praat men over een opening in het seizoen 2023 – 2024. Dat is net zoveel jaren vertraging als dat Eric Gudde werkzaam is bij Feyenoord. Uit een peiling onder honderden fanatieke Feyenoord-supporters blijkt dan ook dat vandaag de dag amper 10% van de supporters van mening is dat Eric Gudde goed werk doet wat het stadion betreft. Oepsie…

Eric Gudde die had een plan. Een stadionplan dat er nooit van kwam…


3. Heel nadrukkelijk bij het voetbal betrokken zijn (hoop om titels binnen te halen)

Toen Eric Gudde werd aangesteld zat Peter Bosz nog als technisch manager in De Kuip. Een soort van gedoogde technisch directeur. Eric Gudde moest toezicht houden op het aan en verkoopbeleid van Peter Bosz en laten we zeggen: Dat verliep niet echt soepel. Dick van Well vertelde ons ooit eens dat Peter en Eric de consequenties van alle grote aankopen hadden uitgezet op één velletje. Dat een beetje in de richting ging van: “Makaay + Gio + Hofland + De Cler = Champions League = Nieuw stadion = Structureel succes”. En we zouden héél graag willen dat dat een grap was, maar dat is het niet. We weten allemaal hoe dit is afgelopen: Eén groot drama. De begeleiding was dramatisch. De keuze voor de trainer(s) was dramatisch. De keuzes voor de technische staf waren dramatisch en ook de samenstelling van de selectie was dramatisch. Eenzijdig zonder enige balans met grote ontevredenheid en onbegrip tot gevolg. Als je Eric Gudde een cijfer moet geven voor de begeleiding van Peter Bosz dan is dat cijfer minder dan een 0. En dan hebben we het nog niet eens over de megatransfer die Gudde door de neus van de club boorde omdat hij een bod op Jonathan de Guzman dat via de fax binnen kwam niet serieus nam en zo de prullenbak in gooide zonder er ooit achteraan te bellen. Tja…

Onder Eric Gudde is er meer gebeurd op dit vlak. Zo koos meneer ervoor om het trainingsveld naast De Kuip op te ruimen en er een paar mooie parkeerplaatsen voor terug te leggen. Het gevolg is dat de hele selectie van Feyenoord al een aantal jaar moet lopen of met invaliden busjes naar het trainingsveld moest gaan. Wat één en ander nog kwalijker maakte was dat Eric had besloten om de nieuwe trainingsaccommodatie mee te financieren met een nieuw stadion. Dat is op zich niet slecht, maar aangezien je net hebt gelezen wat voor grote flop die nieuwbouw hersenspinsels elke keer worden, zorgde al die mislukte nieuwbouw plannen er ook voor dat Feyenoord al tien jaar loopt aan te modderen met sub-optimale trainingsfaciliteiten. Toen de gemeente Rotterdam het een beetje zat begon te worden en Feyenoord het mes op de keel zette: “Of nu duidelijkheid of we gaan jullie toekomstige trainingsvelden ombouwen tot een wijkboerderij” besloot Feyenoord hals over de kop de grond te kopen om het nieuwe complex op te gaan bouwen. Inmiddels is dat bijna een jaar geleden en er is nog altijd vrijwel geen beweging te zien op de plek waar het nieuwe trainingscomplex moet verschijnen.

De prestaties van Eric Gudde op dit vlak waren zo verschrikkelijk dramatisch dat de Raad van Commissarissen al vrij snel deze hele portefeuille en bijbehorende dossiers bij hem heeft weggehaald en is overgegaan tot de aanstelling van Martin van Geel als technisch directeur (!). Dat is best wel triest als je bedenkt dat dat dus ook deze vierde taak hem is ontnomen. Je zou bijna gaan denken dat Eric Gudde echt totaal ongeschikt is voor zijn functie. En dan moet de klapper nog komen.


Eric Gudde met de uitstraling van een pipo

4. In structurele zin zullen zowel sportief als financieel een sterke organisatie neerzetten

Wie de afgelopen tien seizoenen sportief bekijkt ziet pieken afgewisseld met diepe dalen. Onder Eric Gudde heeft vrijwel elke trainer geklaagd over het totaal gebrek aan topsport mentaliteit. Mario Been, Gert-Jan Verbeek, Bert van Marwijk, Ronald Koeman en ook Gio heeft al wat prikjes gegeven vorig seizoen. Onder Eric Gudde hebben twee kinderen van Varkenoord een negatief clubrecord gevestigd: 10-0 voor Mario Been en 8 nederlagen op rij voor Giovanni van Bronckhorst. In beide gevallen zat Eric Gudde ondergedoken en was hij als voorman van de club nergens te bekennen om zijn trainers uit de wind te houden of om een poging te wagen de situatie te behelzen. Zowel Mario Been als Giovanni werd te drogen gehangen en vooral dat laatste schoot vorig seizoen bij gigantisch veel supporters in het verkeerde keelgat. En terecht. Sportief structureel is dus onder zijn beleid volkomen mislukt, er is helemaal geen enkele sprake van structuur. Het beleid is volkomen ad-hoc en paniekvoetbal. Vandaag vliegt men naar het oosten, morgen naar het westen. Lachwekkend.

Dan het financiële verhaal. Veel supporters zijn van mening dat Eric Gudde de club financieel heeft gered. Maar is dat wel zo? Bij zijn aanstelling eind 2007 stond Feyenoord er inderdaad financieel niet zo goed voor. Met het vertrek van Jorien van den Herik had Feyenoord een schuld van ongeveer 20 miljoen euro opgebouwd. Toen Gudde aangesteld werd heeft hij samen met commercieel directeur Chris Woerts en Onno Jacobs allerlei dubieuze plannetjes ontwikkelt. Talentpool I en II, een Feyenoord Spelers Investeringsfonds, een Beloftenpool, uitgifte van certificaten van aandelen en Feyenoord Overbruggingscertificaten. Dit leverde alleen al in de periode 2007 – 2009 een extra schuld op van maar liefst 18,5 miljoen. Ja. Jorien heeft het financieel slecht achtergelaten, maar geeft dat automatisch toestemming om de verdubbelaar in te zetten? Om nog maar te zwijgen over de bizarre randvoorwaarden die de club aan al deze constructies hing. De torenhoge rente-uitkeringen, het strooien met gratis belevingsrechten en het ergste; de garanties die Feyenoord gaf. Voor externe investeerders was er geen enkel risico. Dit werd gedaan om alle modelletjes zo aantrekkelijk mogelijk te maken, wat op hun beurt weer allerlei dubieuze figuren trok naar De Kuip.

De schuldenlasten van Feyenoord werden zo snel zo verschrikkelijk hoog dat Feyenoord in de betalingsproblemen kwam en men bijvoorbeeld leasecontracten af moest kopen en sponsordeals werden omgesloten om de liquiditeit te waarborgen (dat Feyenoord de salarissen kon blijven betalen). Eric Gudde bracht Feyenoord helemaal zwaar in de rode zone toen ze ook nog eens het bizarre besluit namen om Sekou ’teen’ Cissé aan te trekken voor 6 miljoen. Dit zorgde ervoor dat Eric Gudde de club echt over de rand van de afgrond trapte. Feyenoord was waarschijnlijk failliet gegaan als een groep investeerders onder de naam Vrienden van Feyenoord (VvF) geen touw achter de club aan hadden gegooid. Sindsdien hangt de club aan dit zijden draadje en doet Eric Gudde er helemaal niets aan de club weer ‘heel’ te maken. Inderdaad: Onder leiding van Eric Gudde moesten alle schulden omgeruild worden voor 49% van de aandelen. Feyenoord heeft geen fysieke euro gekregen. Of zoals er in 2009 werd geschreven in de Volkskrant: Feyenoord heeft helemaal niets meer; geen bezittingen, geen talent wat nog verkocht kan worden en geen goodwill. Alles is verpand. Bovenop de schuld van 21 miljoen zijn er sinds 2007 voor ruim 35 miljoen nieuwe verplichtingen aangegaan, maar het heeft niet geleid tot sportieve successen. Het zal dit seizoen buigen of barsten worden. Inmiddels gaat het een stukje beter met de club. Dankzij het goede verkoopwerk van Martin van Geel is de club uit die penibele situatie gekropen. Inmiddels maakt Feyenoord een bescheiden winstje en zou het erg verstandig zijn als Feyenoord de aandelen terug zou kopen van de Vrienden van Feyenoord. Of dat gaat gebeuren is nog maar de vraag, want de relatie Eric Gudde – Vrienden van Feyenoord is ook tot het nulpunt gedaald. Het is zelfs zo triest dat Gudde ervoor heeft gezorgd dat bij de recente beker huldiging op het stadhuis Pim Blokland niet was uitgenodigd. Met alle gevolgen van dien. Over kwaad bloed zetten gesproken…

Veel supporters denken dat Feyenoord geen schulden meer heeft. Dat verhaal is dus vooral erg complex gegoochel met cijfertjes en de boel rooskleurig voor doen. Feit: Toen Eric Gudde kwam was Feyenoord 160 miljoen euro waard (bron: Interview Chris Woerts, Sport en Markt, 2006) en had de club 20 miljoen euro schuld. Na drie jaar Gudde had de club 40 miljoen euro schuld en werden deze schulden omgezet in 49% van de aandelen. De waarde van Feyenoord was dus in enkele seizoenen gedevalueerd tot de helft (zo’n 80 miljoen). En tot overmaat van ramp is daarvan de helft ook nog eens niet meer in handen van Feyenoord zelf. Hoe kan je zeggen dat dat goed beleid is? Onmogelijk!

Financieel gezien heeft Eric Gudde samen met Onno Jacobs het dus helaas ook dramatisch gedaan, het is niet voor niks dat de Vrienden van Feyenoord de financiële geldstroom van Feyenoord met haviksogen bekijken vandaag de dag. Dat is waarschijnlijk de enige reden waarom Eric Gudde geen bizarre dingen meer heeft gedaan; omdat hij simpelweg niet meer de mogelijkheden heeft om op eigen houtje bizarre dingen te doen.


5. Het gezicht van de club, en treedt daar waar nodig op als clubwoordvoerder

Last but not least… Eric Gudde als gezicht van de club. Wellicht de kerntaak van een algemeen directeur. Bij zijn aantreden begon hij al met een 5-0 achterstand op dit vlak, want al bij zijn aanstelling blijk dat Eric Gudde ‘het’ Feyenoord-gevoel niet heeft: “Mijn band met Feyenoord? Ik heb nooit een seizoenkaart gehad, maar ik heb talloze wedstrijden op Varkenoord bezocht toen mijn zoon daar in de jeugd speelde. Verder kom ik uit hoofde van mijn huidige functie regelmatig bij Excelsior, Sparta en Feyenoord”. Nu kan je betwisten dat je niet persé het Feyenoord-gevoel moet hebben om directeur te zijn, en dat is waar. Voor technisch directeur en financieel directeur kan je prima functioneren als je niets met Feyenoord hebt.

Echter voor de commercieel directeur en algemeen directeur is het van het grootste belang om niet alleen de club te snappen, maar ook de club te voelen. Dat definieert of ze wel of niet botsen en wel of niet maximaal renderen. Ja. Het is mogelijk om dit gevoel te krijgen of om te leren, maar slechts enkele maanden na bijna 10 jaar dienstverband noemde Eric Gudde de supporters van Feyenoord ‘klanten’. Dan begrijp je dus overduidelijk niet wat voor club Feyenoord is en voel je ook niet wat de supporters voelen. Na tien jaar dienstverband is er dus geen enkele progressie. Zijn benadering is klinisch en een beetje apathisch wat verklaart ook waarom hij zo weinig draagvlak heeft binnen en buiten de club. Hij snapt ‘het’ niet, en na 10 jaar lijkt het er niet op dat hij het ooit zal gaan snappen.

Gelukkig scoort hij als woordvoerder stukken beter… Burgemeester Ahmed Aboutaleb vecht al een aantal jaar openlijk een vete uit met Eric Gudde, omdat hij vind dat Eric er een potje van maakt. Aan de andere kant moeten we constateren dat Gudde het vrijwel nooit op de juiste manier heeft opgenomen voor de club. Of het nu de berichtgeving is over Jorien van den Herik, de ronduit grove publieke beledigingen aan het adres van De Kuip. Of het nu gaat over vertrekkende spelers die zijn bestempelt als geldwolven of door bij problemen met supporters de clubnaam zelf zo hoog mogelijk aan de schandpaal te nagelen: Vrijwel alles wat uit zijn mond komt is ongelukkig of ronduit negatief voor Feyenoord.

Aangezien het inschakelen van gedragsexperts tegenwoordig schering en inslag is, deden we het zelf ook. De vraagstelling: Ben je bekend met het gedrag van Eric Gudde en wat kunnen we verwachten? Het antwoord: “Het is duidelijk dat Gudde wel bijzonder vaak bij conflictgevallen betrokken is. Hij neemt grote risico’s zonder zich daarbij bewust te zijn van de consequenties die ermee gepaard gaan. Hij kijkt neer op anderen, geeft anderen vrijwel altijd de schuld en hij heeft de neiging om te heersen en manipuleren. Ook is duidelijk dat hij vaak liegt en probeert om de massa te misleiden om zijn eigen hachje te redden. Daarmee heeft hij alle karaktereigenschappen van de typische narcist. Als hij echt die psychische stoornis heeft dan is dat iets waar hij niet meer vanaf komt en durf ik wel te stellen dat de lijn van de afgelopen tien jaar doorgetrokken gaat worden. Dat wil zeggen: Meer problemen, meer gezeur, meer extreme maatregelen en sluit ook niet uit dat hij met de club gigantische risico’s gaat nemen. Eigenlijk wil je iemand met deze karakter eigenschappen helemaal niet in zo’n belangrijke functie hebben. Hier is duidelijk niet naar gekeken bij zijn aanstelling”.

Als laatste heeft Eric Gudde, ondanks zijn verwoede pogingen simpelweg niet de uitstraling van een algemeen directeur. Hij heeft hierdoor geen enkele autoriteit en zal dat waarschijnlijk nooit meer krijgen ook. Rond het stadiontraject noemde de gemeenteraad zijn houding (en die van Van Merwijk) ‘autistisch’. Hij wordt door vrijwel elke Feyenoord watcher als onbetrouwbaar bestempeld omdat hij meermaals is weggelopen uit interviews en afspraken niet is nagekomen. Momenteel beticht zowel burgemeester Aboutaleb als de beide supportersverenigingen én de Feyenoord supportersraad hem van het verspreiden van foutieve beeldvorming rond de besluitvorming aangaande de maatregelen bij Europese duels. Een peiling onder honderden fanatieke Feyenoord supporters bevestigd ook dat zijn uitstraling niet meer te redden is. Slechts +/- 8% van de supporters van Feyenoord is van mening dat Eric Gudde als een betrouwbare man oogt. Daar ga je geen zaken mee doen…

Dit alles was reden voor de Raad van Commissarissen van Feyenoord om hem ‘een stapje terug te laten doen’ en hem zo min mogelijk te gebruiken als spreekbuis. Wat eigenlijk bureaucratische taal is voor: “Hij is volkomen ongeschikt als gezicht van de club en als woordvoerder”. En dat is best wel jammer als dat één van je kerntaken is…


Dit waren de vijf dingen waar Eric Gudde voor is aangesteld en die alle vijf eigenlijk compleet mislukt zijn. Momenteel heeft Feyenoord voor bijna elke afdeling een manager die op eigen initiatief besluiten kan nemen en deze slechts ter controle voor hoeft te leggen aan zijn leidinggevende directeur. We horen je denken: Wat doet die Eric Gudde dan eigenlijk de hele dag? Tja… Wie het weet mag het zeggen, want zoals je kan lezen zijn de meeste van zijn taken overgenomen en de dingen die hij nog wel mag doen heeft eigenlijk alleen maar ellende opgeleverd…

Eric Gudde heeft door zijn falen zichzelf overbodig gemaakt, en dat is best wel teleurstellend als je bedenkt dat hij met de grote tam-tam binnen werd gehaald. Er is dus eigenlijk geen andere optie dan te vertrekken. En dat is ook gelijk lastig. Want het wanbeleid zit dieper. Eric Gudde heeft namelijk een vast en doorlopend contract gekregen bij zijn aanstelling. Over een cruciale fout gesproken, want uit een peiling onder honderden fanatieke Feyenoord supporters blijkt dat slechts +/- 10% van de Feyenoorders het wel fijn zou vinden als Eric Gudde aan zou blijven als algemeen directeur. Een schokkende 90% ziet de beste man liever vandaag vertrekken dan morgen. Dat is dus 40% minder draagvlak dan Donald Trump heeft om President van Amerika te worden… Hoe is het? Het is niet voor niets dat #Guddeweg trending topic werd in Nederland op socialmedia. Tienduizenden mensen gaven die dag collectief aan dat ze Gudde liever kwijt dan rijk waren. Waarschijnlijk de grootste prestatie die Gudde heeft bereikt in zijn tijd bij Feyenoord.

Er is dus geen enkele draagvlak meer voor deze man. Bij niemand. Rest de enige vraag: Wie van de commissarissen gaat hem uit zijn lijden verlossen? Want… Nu is het tijd. De hoogste tijd…

Vijf Feyenoord-spelers die last hadden van Kuipvrees

Vorige week zagen we het weer: Het grote Manchester United kwam, zag en kreeg een pak slaag. Het is niet de eerste grote club die zich stuk bijt op het fenomenale stadion op Zuid. Of je nu Manchester United bent, Juventus, Ajax, PSV, AC Milaan, Borussia Dortmund, Sevilla of Olympic Marseille: Het Legioen in De Kuip zorgt er vaak voor dat de groten der aarde nog groter worden, maar het zorgt er ook voor dat de groten der aardige soms krimpen tot zielige mannetjes die zich geen raad meer weten met een bal.

Of je nu Paul Pogba heet. Lurling of Ketelbinkie… Of je linksachter bent of een midvoor… De druk in De Kuip die speelt je parten: Zo erg dat je deze wedstrijd verloor…

Ja, dat is dus een rijmpje op het uber-Rotterdamse liedje Ketelbinkie, maar zonder dollen: De druk in De Kuip is groter dan waar dan ook. Het zijn niet alleen tegenstanders die kapot gaan in De Kuip. Of scheidsrechters die zich helemaal gek laten maken en zich in allerlei bochten wringen om Feyenoord te bevoordelen, of juist extreem te benadelen om te laten zien dat ze zich niet laten intimideren. Soms zijn het ook spelers die in het Rood-Wit spelen. Die feitelijk tot ver boven de wolken worden geschreeuwd door Het Legioen, maar in plaats van die psychologische voorsprong bezwijken ze onder de druk van De Kuip: Kuipvrees. Vijf Feyenoord-spelers die de druk bij Feyenoord niet aan konden en zichzelf hebben gewisseld (soms letterlijk).

Anythony Lurling

5. Anthony Lurling

We trappen deze lijst af met Anthony Lurling. Als kleine jongen was hij helemaal gek van Feyenoord. Een echte Feyenoorder zo zei hij zelf. Hij keek er dan ook echt naar uit om voor Feyenoord te komen voetballen. Schitteren in De Kuip was alles wat hij ooit wilde bereiken als voetballer. En toegegeven: Echt slecht was Lurling niet bij Feyenoord maar ‘het’ klikte niet tussen Het Legioen en de buitenspeler. Hij was bij Feyenoord een schim van de succesvolle voetballer die hij was bij SC Heerenveen. Het kwam allemaal door de angst die beter bekend staat als Kuip-vrees. Vele jaren na zijn seizoenen bij Feyenoord zou hij daarover zeggen: “Ik denk dat het voor mij makkelijker was geweest in Eindhoven te voetballen dan in Rotterdam. Ik weet nog dat ik tijdens mijn eerste training bij een arm werd gepakt door zo’n uit de klauwen gewassen Feyenoord-supporter. We accepteren je alleen als je scoort tegen Ajax, beet hij me toe. Geloof me, dat doet iets met iemand bij wie voorgaande jaren alles voor de wind was gegaan in Den Bosch en Heerenveen. In oefenduels stond ik soms echt te bibberen op het veld, als langs de lijn een stuk of vijfduizend Feyenoord-fans stonden. Vaak dacht ik: als mijn volgende actie mislukt, ga ik eraan. En toen moest het seizoen dus nog beginnen…”


Dwight Tiendalli

4. Dwight Tiendalli

Dit soort topics kunnen net zo goed de titel dragen “vijf mislukte aankopen”, want dit is er weer eentje: Dwight Tiendalli. Daar valt dus ook weinig over te vertellen behalve het feit dat Tiendalli dus niet echt opgewassen was tegen de verwachtingen. In het seizoen 2006/2007 zat Feyenoord in een financiële en sportieve dip. Om de succeshonger van Het Legioen te stillen werden diverse spelers aangekocht simpelweg om naar de wolven te gooien. Achteraf kan je zeggen: Dwight was er zo eentje. Met knikkende knieën kwam hij de tunnel uit. Het was zelfs zo erg dat teamgenoot, veteraan en clublegende Pierre van Hooijdonk bij wijze van grap (= voetbalhumor) een pak met luiers aan hem overhandigde in een volle kleedkamer: “hiero, voor als je straks het veld op moet dan kan je het gewoon laten lopen als je het in je broek doet”. Nodeloos om te vertellen… Na nog geen dertig wedstrijden voor de Rotterdammers in drie seizoenen en een verhuur aan Sparta, ontbonden Feyenoord en hij op 31 augustus 2009 in overleg zijn contract.


3. Ulrich van Gobbel

Hé lekker. Tussen vier spelers die de Kuipvrees niet meer te boven kwamen plaatsen we U-U-Uli: “Kuipvrees? Ik heb daar echt last van gehad. Ik moest ballen aannemen, maar kreeg mijn benen bijna niet meer omhoog. Dat was angstaanjagend. Ik was nerveus, had nog nooit voor zoveel mensen gespeeld. Ik wist dat ik moest presteren en dat was niet altijd even eenvoudig.” De tiener kreeg hulp vanuit de hoek die hij in zekere zin het meeste vreesde. Het legioen, bepaald niet verwend in die tijd, mocht die snelle en bonkige speler wel en liet dat duidelijk merken. “Als ik aan de bal kwam, ging heel het stadion van U-U-Uli. Het gaf een heerlijk gevoel om zo jong al gerespecteerd te worden door de supporters. Pure euforie bracht dat bij me teweeg.” Met die Kuipvrees was het dan ook snel gedaan. Ulli van Gobbel werd een van de populairste Feyenoord-voetballers uit de jaren ’90. Werd een regelrechte legende toen hij bij de huldiging van Feyenoord op de Coolsingel de microfoon greep en op zijn hardst begon te zingen: “En wie niet springt…”


Gabor Babos als keeper van Feyenoord

2. Gabor Babos

De onbetwiste nummer één van deze lijst is Gabor Babos. Geen kwaad woord over de vriendelijke Hongaar. Hij was bij NAC en bij NEC absoluut een goede keeper in de dop. Zijn lengte en zijn reflexen zorgde ervoor dat hij bij NAC een prima seizoen keepte. Zijn contract liep af en het was reden voor Feyenoord om hem aan te trekken als vervanger voor de vertrekkende Zoetebier. Babos leek alles te hebben, maar kreeg ongekende last van Kuipvrees. Naar eigen zeggen kon hij niet meer nadenken als hij onder de lat stond in De Kuip. De ene blunder na de andere tot gevolg. Babos werd in zijn eerste seizoen bij Feyenoord tot twee keer toe uit de basis gehaald en kon het seizoen erop al op zoek naar een andere club. Babos speelde alleen in het seizoen 2004 – 2005 voor Feyenoord, maar tot jaren na zijn afscheid ontving de sympathieke Babos applaus van het Feyenoord Legioen… En keepte hij in De Kuip TEGEN Feyenoord een aantal enorm goede wedstrijden!


1. Michael Aerts

Na Babos kwam Aerts. De kale gabber kwam in het seizoen 2005 – 2006 in de selectie van Feyenoord terecht. In een bijzonder moeilijk seizoen met een heel matig elftal had de ervaren Michael Aerts het zo mogelijk nog moeilijker. De ene na de andere wedstrijd ging verloren en vaak ging de keeper niet vrijuit. Hij kreeg zoveel last van Kuipvrees dat hij na het tweede tegendoelpunt thuis tegen FC Twente zichzelf liet wisselen, omdat hij de druk niet meer aan kon. De kranten schreven erover: “Het moet even gevoeld hebben alsof de hele wereld tegen hem was. Maikel Aerts blunderde gisteren in het duel met FC Twente (4-2) opnieuw opzichtig en drukte zijn hoofd diep tussen de graszoden. Enkele minuten en een striemend fluitconcert later vroeg hij zelf om een wissel. Voor Aerts is het daarmee einde verhaal bij Feyenoord. ” En toenmalig hoofdtrainer Erwin Koeman sprak: “Omdat hij zichzelf heeft gewisseld. Hij gaf aan dat hij zich niet lekker voelde. Door die fout kreeg hij een enorme tik en als iemand daar mee zit, is hij het wel. Dan is het mijn taak hem eruit te halen, want keepen bij deze club is heel moeilijk.” Aerts werd vervangen door Sherif Ekramy, die het overigens ook nooit zou maken in De Kuip, maar die liet tenminste niet zichzelf wisselen.


Dat waren vijf spelers die helemaal stuk gingen in De Kuip. Kuipvrees. Het is niet niks. Het is gelukkig wel eenvoudig te genezen als je voetballer bent van Feyenoord: Besef dat De Kuip jouw stadion is. Al die mensen komen om jouw te helpen winnen. Ze dragen je op handen over het veld. Ze tillen je naar grote hoogtes. Laat dat koppie niet hangen. Zodra je een fout maakt laten ze het je weten, maar stroop letterlijk die mouwen op. Corrigeer je fout met een dikke tackle, jaag die bal af. Laat zien dat je je niet laat kisten en de Kuipvrees zal verdampen als sneeuw voor de zon.

Feyenoord supporters zijn harde maar gevoelige mensen. Speel je in het Rood/Wit dan hebben ze eigenlijk altijd het beste met je voor! Tenzij je natuurlijk iets lelijks over Feyenoord hebt gezegd, dan kan je beter gewoon je shirt uittrekken en weggaan, want dan komt het nooit meer goed.

Vijf redenen waarom renovatie ALTIJD beter is dan nieuwbouw

Gisteren ging het weer hele-maal los rond het stadionverhaal. Het NRC kwam met een accurate en feitelijk juiste reconstructie van het stadiontraject van Feyenoord (klik hier om te lezen). Ondanks dat wij dat allang weten blijft het treurig om te constateren, dat ook objectieve journalisten constateren dat de praatjes van de mensen die een nieuw stadion willen aan alle kanten rammelen. Het blijft een genot om te zien dat leugens worden gespiegeld aan de feiten en hun flinterdunne argumenten daarmee weer door het ijs zakken.

Wij zijn niet per definitie tegen een nieuw stadion, maar wij zijn wel per definitie vóór het beste voor Feyenoord. Uit elk onderzoek dat tot op heden is gepresenteerd blijkt dat renovatie op alle vlakken beter is dan een nieuw stadion. Ondanks dat de clubleiding van Feyenoord graag schermt met het tegendeel hebben ze dat nog geen enkele keer feitelijk kunnen onderbouwen. Hun mening is dus vooral ‘de wens is de vader van de gedachte’ en dergelijke tunnelvisie heeft dodelijke kortzichtigheid tot gevolg, zeker als je mening niet aansluit bij wat de massa’s wil (uit onderzoek blijkt dat 80% van de supporters een gerenoveerde Kuip wil) (gemiddelde uit onderzoeken en peilingen: EenVandaag, AD, TNO Nipo, Feyenoord, Blauw, KNVB én onze eigen meting aan de poort). Een nieuw stadion is wat ons betreft per definitie slechter dan renovatie. Dus bij deze om jullie allemaal te helpen in discussies die de komende maanden weer gaan oplaaien.

We presenteren ze in volgorde van begrijpelijkheid omdat het één ook vaak met het ander samenhangt, onderbroken met een dom maar grappig toepasselijk bewegend plaatje: Vijf redenen waarom renovatie ALTIJD beter is dan nieuwbouw:

1. De Kuip is nog LANG niet versleten

Het eerste argument wat we nog vaak lezen en echt compleet onjuist is: ‘De Kuip is een oude roestbak’ of iets van dergelijke Feyenoord-hatende strekking: De Kuip zou versleten zijn en op instorten staan. Het is een kwalijke leugen die de wereld in is geholpen door nota-bene de directeur van De Kuip zelf. Deze drogreden van Stadiondirecteur Jan van Merwijk Dit is echt feitelijk onjuist. Onderzoek van TNO (2005) heeft uitgewezen dat De Kuip nog tenminste 50 jaar mee kan in de huidige staat, maar in principe ONBEPERKTE levensduur heeft als men wat onderhoud doet. De belasting van De Kuip is zo laag dat het stadion op basis van vergelijking met de drukke Brienenoord-brug tenminste 800 jaar mee zou kunnen. Maar we zeggen erbij: Dit is een verwarrend argument. Stadiondirecteur Jan van Merwijk maakt handig gebruik van dit argument om mensen een totaal verkeerd beeld te schetsen. Je moet onderscheidt maken in bouwtechnische levensduur (het onderzoek van TNO) en economische levensduur. Het één is natuurlijk sterk verbonden met het ander, maar het zijn ook twee totaal verschillende dingen.

De economische levensduur van een stadion is een aanname die door de mannen in pakken is bedacht. Deze aanname is dat een stadion vanaf de dag van oplevering na 30 jaar compleet verouderd is en ‘op instorten’ staat. Ongeacht de bouwtechnische levensduur van een stadion betekent dat simpelweg dat men er vanuit gaat dat je na 30 jaar wéér een nieuw stadion moet bouwen. Deze 30 jaar geldt voor zowel renovatie ALS nieuwbouw. Op deze 30 jaar is dan ook de financiering afgestemd: Binnen 30 jaar moet het stadion volledig zijn afbetaald zodat je budgettair gezien geen lood in de schoenen hebt als je weer moet gaan zwemmen.

Resumé wil dat dus zeggen: De economische levensduur van De Kuip is bijna de helft van de bouwtechnische levensduur. Dit is dus eigenlijk een non-argument in de complete discussie. De Kuip is niet bouwtechnisch versleten en ongeacht of we een nieuw stadion gaan bouwen OF gaan renoveren: Over precies 30 jaar staat Feyenoord wéér voor dezelfde keuze tussen een geheel nieuw stadion of renoveren van het stadion dat Feyenoord dan bespeelt. Sommige supporters zijn gaan geloven dat een nieuw stadion net als De Kuip óók minimaal 80 jaar zal blijven staan en ‘dus veel beter is’. Dit is dus onjuist en bovendien een beetje een dom argument want de bouwtechnische levensduur van De Kuip is vele malen beter dan welk willekeurig nieuw gebouw dan ook. Dat heeft te maken met het feit dat nieuwbouw geen duur bouw is. Men rekent met de 30 jaar en gebruikt ook de materialen ernaar (nieuwbouw en renovatieplannen, HNS, BAM, PvE Feyenoord). In hun gedachte hoeft het stadion niet langer mee te gaan dan 30 ~35 jaar, omdat ze dan wéér voor iets anders gaan.

Als je het moet vergelijken met iets simpels: Een nieuw stadion is een wegwerpaansteker, zodra hij op is, gaat hij weg. De Kuip is een mooie koperen Zippo, hij is al een paar keer leeg geweest, maar elke keer vullen ze hem weer bij en blijft hij het weer lange tijd goed doen. (Ja, die vergelijking is best kansloos, maar je snapt wat we bedoelen toch? 😉 ).


2. (VEEL) Meer geld beschikbaar voor het veld!

Eén van de meest gebruikte argumenten ten faveure van nieuwbouw is dat het financieel beter is voor Feyenoord. Dat zal ongetwijfeld zo zijn (het zou lekker zijn als het financieel slechter was voor Feyenoord zeg), maar dat is wat ons betreft geen goed argument. Wij willen namelijk niet ‘beter’, maar ‘HET BESTE‘. Elke nieuwbouw plan dat tot nu toe is gemaakt kan financieel niet opboksen tegen renovatie. Dat komt door simpelweg één magisch woord: oppervlakte. Het beste voor Feyenoord draait namelijk helemaal niet om nieuwbouw of renovatie, maar om het feit hoeveel commercieel bruikbare oppervlakte er vrijgemaakt kan worden en hoe rendabel die oppervlakte gemaakt kan worden. De Kuip verslaat daarbij eenvoudig elk nieuw stadion vanwege het simpele feit dat De Kuip is gebouwd ZONDER commercieel bruikbare oppervlakte én voor 70.000 toeschouwers (het nationale record staat op naam van De Kuip met 69.300 betalende bezoekers).

De huidige capaciteit van De Kuip is 51.577, maar alle trappen, gangpaden en ontsluiting zijn nog altijd gemaakt voor 70.000 toeschouwers. De Kuip is daardoor bij calamiteiten het veiligste stadion van Nederland. Geen stadion is sneller leeg dan De Kuip en dat betekent dus automatisch ook dat (veel) meer supporters in de rust van en naar commerciële ruimtes kunnen stromen om geld uit te geven. Dit is een gegeven en bewezen feit. De Kuip heeft niet voor niets de maximale waardering voor veiligheid. Het stadion is veel veiliger dan welk ander stadion dan ook.

Ook een bewezen feit is dat De Kuip in 1937 vrijwel zonder commercieel bruikbare oppervlakte is gebouwd, simpelweg omdat men dat toen niet deed. Nu denk je: Ah, dus nieuwbouw!!!!! FOUT!! Dat die ruimte niet is benut is precies de reden waarom renovatie (benutten van de maximale commerciële ruimte) beter is dan nieuwbouw (bouwen van een nieuw stadion): Die ruimte is er namelijk WEL! Onder en achter de tribunes zijn tienduizenden kubieke meters ‘lucht’ die omgezet kunnen worden in prachtige zalen, ruimtes en zones. Momenteel is er letter ‘slechts’ buitenlucht.

Vrijwel alle commerciële oppervlakte die er nu is, is na 1937 erbij gebouwd en kan dus eenvoudig weggehaald, vervangen of uitgebreid worden. De ruimte is er. Men hoeft het alleen maar te benutten. En precies dát maakt dat renovatie veel meer geld oplevert dan nieuwbouw: In De Kuip kunnen ze alles maken wat in een nieuw stadion zal komen, met de enige uitzondering dat Feyenoord geen grond hoeft te kopen en geen stadion hoeft te bouwen, omdat dat stadion er al staat. Dat levert een besparing op van zo’n 200 miljoen euro. Geld dat Feyenoord niet hoeft te lenen en dus geen rentelasten of winsten over hoeft af te dragen. Geld dat dus DIRECT beschikbaar komt voor het veld en dat brengt ons bij het volgende punt:


3. We zouden graag nog eens serieus mee doen om de prijzen, liever gisteren dan vandaag

Ah. De sentimenten van de losers-club komen naar boven! Wat ons betreft is dit het irritantste argument van allemaal. Dit argument is volledig gebaseerd op de onderbuik gevoelens van supporters van een club die door pech en wanbeleid sinds 1974 eigenlijk geen serieuze rol meer speelt. We weten het. Wij voelen dezelfde pijn als jij voelt als Feyenoord wéér naast een prijs grijpt. Als je die vervelende maandverbandjes uit amsterdam de zoveelste ster op hun shirt bij ziet borduren. Die pijn zorgt ervoor dat mensen sneller keuzes maken in een situatie waarin ze niet voor rede vatbaar zijn. Feyenoord is dit seizoen sportief goed begonnen, maar wie naar de statistieken kijkt geeft Feyenoord ook dit seizoen geen serieuze kans op de landstitel. Volgend jaar is het alweer 18 jaar geleden dat Feyenoord landskampioen werd. Simpelweg de gedachte van een volle Coolsingel en het oprichten van de schaal zorgt voor orgastische gevoelens. Succes bij Feyenoord is verslavender als heroïne: Hoe langer het duurt voor je een ‘fix’ krijgt, hoe gekker je gaat doen om het zover te krijgen. Het verlangen is zo groot dat er ook eenvoudig misbruik gemaakt van kan worden en dat doet deze drogreden met verven: “Zonder een nieuw stadion doen we nooit meer mee”.

18 jaar is lang, maar nooit meer een fix krijgen? We moeten er niet aan denken. De stemmen in je hoofd schreeuwen nu om een nieuw stadion. Maar laten we de stemmen in het hoofd even parkeren en laten we naar de feiten kijken: Je begrijpt inmiddels dat renovatie veel goedkoper is dan nieuwbouw en Feyenoord daardoor veel lagere kosten heeft dan bij nieuwbouw. Je weet inmiddels ook dat renovatie precies dezelfde oppervlakte aan commerciële ruimtes oplevert. Bij elkaar zorgt dat er voor dat Feyenoord in een gerenoveerd stadion ALTIJD veel sneller VEEL MEER geld verdiend dan bij een nieuw stadion. Niet alleen onderschrijft elk onderzoek deze bewering, het is ook een verstopt terugkerend verhaal in de plannen van Feyenoord zelf.

Wie goed naar nieuwbouw plannen kijkt ziet structureel hetzelfde. Uit de calculaties blijkt dat bij een nieuw stadion in de eerste jaren de kosten zo gigantisch hoog zijn – door de torenhoge investering – dat er weinig tot geen extra geld vrij komt. Het idee van een nieuw stadion is dat het meer geld op gaat leveren en dat Feyenoord daardoor betere spelers gaat kopen en dus mee gaat doen om de titel. Als we kijken naar het vorige nieuwbouw plan dan blijkt daaruit dat het +/- ongeveer TIEN JAAR duurt voordat de effecten van een nieuw stadion zichtbaar worden op het veld: Dat wil zeggen: Als we in 2022 de deuren openen van een nieuw stadion dan gaan we pas na 2030 genoeg geld krijgen voor betere spelers. 18 jaar zonder landstitel is lang, maar moet je eens indenken hoelang 30 jaar zonder landstitel gaat voelen! Hoeveel sterren hebben die anderen dan wel niet op hun shirt? En dan ga je zelfs nog uit van de naïeve gedachte dat zowel Ajax als PSV in de tussentijd op hun lauweren rust en geen enkele stap zal zetten om hun begrotingen op te krikken. Auw. Auw. Auw.

Voor wie nu denkt: ONZIN!!!!! Jammer, maar helaas. Dit is de rekenkundige realiteit. Dat was ook bij het nieuwbouw-plan daarvoor het geval en het is een veilige gok om te zeggen dat dat ook bij het nieuwe nieuwbouwplan zo is. Je ontkomt er namelijk niet aan: hypotheekcaire lasten en rentes. Vergis je niet: Bij renovatie hebben we ze ook, maar omdat de investering dan veel lager is en we (dezelfde oppervlakte, en dus) exact dezelfde resultaten kunnen halen als bij nieuwbouw snijdt het mes aan twee kanten: Bij renovatie van De Kuip verdienen we net zoveel als in een nieuw stadion, maar hebben we slechts 1/3 van de financiële lasten.

Waar bij een nieuw stadion je pas na tien jaar het spelersbudget ziet groeien zijn de financiële effecten bij renovatie vrijwel direct merkbaar. Dankzij de lage kosten en hoge opbrengsten hoeft de club ook veel minder rente over schulden betalen. Geld dat allemaal direct vrij komt voor het veld en dus (met een beetje goed beleid) voor betere spelers gaat zorgen die in theorie de kans vergroten dat Feyenoord sneller mee gaat doen om de titel. En dan kijken we nog niet eens naar hoeveel tijd de concurrenten van Feyenoord bij een nieuw stadion krijgen om zich maximaal te focussen op het voorblijven van de Stadionclub.

Voor wie nu nog steeds denkt: ONZIN!!!! De afgelopen twee seizoenen heeft De Kuip na tien jaar verloedering onder Jan van Merwijk voor een kleine 1,5 miljoen euro aan verbouwingen en verbeteringen gedaan. Feyenoord is in die periode in de begroting van iets meer dan 40 miljoen euro naar iets meer dan 60 miljoen gegroeid. Ja. De effecten van verbouwen en renoveren zijn écht zo snel zichtbaar. Wie dus echt wat aan die gevoelens van ‘loser-club’ wil doen kiest met verstand voor renovatie en laat nieuwbouw lekker voorbij varen.

Is dit dan altijd het geval? Nee. Stel: Feyenoord krijgt iemand zo gek om 200 miljoen euro te sponsoren bij nieuwbouw dan veranderd dat de zaak. Het enige wat je je dan nog af kan vragen: Zou diezelfde persoon geen 200 miljoen willen sponsoren om zijn naam aan zo’n iconisch stadion als De Kuip te verbinden? Wij weten wel zeker van wel, want sinds jaar en dag is De Kuip het aller-aller-sterkste sportmerk van Nederland. Bedrijven willen graag geassocieerd worden met De Kuip en dat maakt ze direct succesvol. Pathé De Kuip is de bekendste, grootste en best verdienende bioscoop van Nederland. Het Kuip effect. Dat zou dus automatisch betekenen dat we met gesponsorde renovatie NOG sneller nog meer geld krijgen en in theorie binnen enkele seizoenen het Nederlands voetbal volledige zouden kunnen domineren. Dat we in de periode die het zou duren tot een nieuw stadion rendabel gaat worden (2030) we al bijna die derde ster op het shirt kunnen stikken.


4. Tunnelvisie en leugens geven geen enkel vertrouwen

Tja. Wat moeten we hier nog over zeggen. De leugens rond de haalbaarheid van nieuwbouw. Het verzwijgen van de tijd dat het gaat duren voordat Feyenoord sportief beter gaat presteren. De zwartmakerij van De Kuip. De leugens rond het TNO-rapport. Het bewust verzwijgen van rapporten waaruit blijkt dat renovatie beter is dan nieuwbouw, en als die data toch naar buiten komt het ontkennen en geen toelichting willen geven. Het weigeren van  verstrekken aan informatie aan partijen die een renovatie-variant willen bedenken. Het doelbewust kapot maken van renovatie eenmaal (Red de Kuip) en andermaal (BAM). Lekker snoepreisjes over de hele wereld doen met je nieuwbouw partner als je exclusief met een andere bouwer aan het onderhandelen bent over renovatie. Het inhuren van een paar mensen om op socialmedia stemming te maken en renovatie de grond in te boren. Een bouwpartner een renovatie-variant laten tekenen met als enige doel hem dermate te frustreren dat hij bij de volgende ronde zeker niet meer van de partij is. De lijst is lang. De lijst is vies. De lijst puilt uit van de leugens, de list. Het bedrog. De onbetrouwbaarheid. De intriges. Het heeft het punt bereikt dat je met zekerheid kan zeggen dat de nieuwbouw-plannen bizar slecht zijn voor het imago van Feyenoord. De gemeenteraad noemde de directie van Feyenoord ‘autistisch’. De burgemeester van Rotterdam heeft openlijk ruzie met de clubleiding van Feyenoord. Of is dat slechts show?

Eén ding dat in elk geval zeker is: Feyenoord heeft last van onverbiddelijke tunnelvisie en heeft geen enkele moeite om die tunnelvisie op basis van leugens te realiseren. Het is een enge mix van vies gedachtegoed waarbij als een paal boven water staat dat de voetbalclub Feyenoord er niet mee geholpen is. Je kan bijna zelfs zeggen dat mensen die op basis van deze argumenten met deze tunnelvisie voor een nieuw stadion kiezen de club Feyenoord niet belangrijk vinden. Als de belangen van de club van onderschikt belang zijn dan moet je je serieus afvragen of je steun wil geven aan zo’n plan. En als je steun geeft aan zo’n plan of je dan jezelf wel een Feyenoorder mag noemen.

Wie nog denkt: Tunnelvisie? Schei uit! Ze hebben alles onderzocht!!! Dat klopt. Uit dat onderzoek bleek dat van de veertien ingediende stadionplannen de top zeven (!) beste plannen renovatieplannen waren. Waarom Feyenoord dan alsnog voor nieuwbouw kiest? Daar is slechts één woord voor: Tunnelvisie. Deze tunnelvisie en alle leugens die ze opvoeren om die tunnelvisie te realiseren zorgt ervoor dat wij geen enkel vertrouwen meer hebben in welk nieuwbouw plan dan ook. Zelfs het nieuwe plan van OMA is doordrongen met dezelfde leugens die lang en breed ontkracht zijn door de feiten. Het meest bizarre dat we dit jaar dan ook hebben gehoord uit de mond van de woordvoerder van Feyenoord City is dat Feyenoord aan OMA niet eens de opdracht heeft meegegeven om renovatie mee te nemen. Tja. Als renovatie altijd beter is dan nieuwbouw is de enige manier om nieuwbouw beter dan renovatie te krijgen simpelweg niet naar renovatie te kijken.

Het is dan alleen nog de vraag of dat verstandig is. Het is in elk geval per definitie niet het beste voor Feyenoord. En dat zou iedereen naar onze mening wel na moeten streven. Of denk jij daar anders over?


5. Wij houden van dansende tribunes en unieke sfeer

Als we dan toch een argument op basis van sentimenten en gevoelens moeten opvoeren waarom renovatie altijd beter is dan nieuwbouw dan is het deze wel. Feit is het volgende: De Kuip is in 1937 gebouwd toen de bouwtechnische richtlijnen totaal anders waren dan vandaag de dag. Er bestond al helemaal geen UEFA richtlijn en van C-waardes had nog nooit iemand gehoord. Feit is dat de UEFA o.a. De Kuip heeft gebruik om hun richtlijnen voor moderne stadions te schrijven. De Kuip is de moeder aller stadions en heeft model gestaan voor menig stadion over heel de wereld. Dat is logisch want De Kuip is een uniek stadion. De zichtlijnen in De Kuip zijn vanuit elke hoek perfect. Supporters zitten nergens dichter op het veld: niet alleen de parterre-vakken, maar ook de eerste ring is gevoelsmatig slechts meters van het veld verwijderd. De tweede ring hangt enorm ver over de eerste ring zodat ook supporters op de tweede ring onwijs dicht op het veld zitten. Geen enkel nieuw stadion heeft dit. Geen enkel nieuw stadion zal dit nog krijgen simpelweg omdat het niet meer mag.

Dan de lichtmasten. Doordat bij een nieuw stadion de tribunes veel verder van het veld zitten is het onmogelijk om nog met lichtmasten te werken. Er komt dan te weinig licht op het veld. Lichtmasten gaan bij een nieuw stadion die verwijderd worden. Ook wanneer in De Kuip bij renovatie de capaciteit omhoog gaat en er een ring bovenop moet dan zullen de lichtmasten louter een symbolische functie krijgen. Ze blijven dan in elk geval behouden. En laten we eerlijk zijn. De gevoelens die de bakens in de verte oproepen doen elke voetbalsupporter in sentimenten wegkwijnen. Het hart gaat er sneller van kloppen. Er is toch niemand ter wereld wiens hart sneller gaat kloppen van een nieuwbouw UFO?

Het volgende is de unieke stalen constructie: Stadions worden tegenwoordig van goedkope materialen gebouwd. De constructie van De Kuip is zoals iedereen weet helemaal van staal. Staal is veel duurzamer dan beton en dat zorgt er niet alleen voor dat De Kuip een ONBEPERKTE levensduur heeft, maar het zorgt er ook voor dat De Kuip als een van de weinige stadions in de wereld kan ‘dansen’. Supporters op de eerste en tweede ring kennen het fenomeen en de kijkers thuis weten niet wat ze meemaken. De Kuip veert als een gek op en neer. Dit komt niet door het publiek maar door de bijzondere constructie. Een constructie die bij een nieuw stadion simpelweg niet meer mogelijk is. Experts moeten dit ook continue na wat aandringen toegeven: Zoals De Kuip wordt het nooit meer.

Deze unieke factoren zorgen voor termen als Kuipsfeer en Kuipvrees. De Kuip maakt van een gekke wedstrijd een bizarre wedstrijd. Dat is nooit meer te reproduceren. Het is simpelweg onmogelijk. Het feit dat De Kuip bij lange na niet versleten is. Het feit dat financieel gezien renovatie aantrekkelijker is dan nieuwbouw. Het feit dat renovatie sneller geld oplevert dan nieuwbouw. Het feit dat een nieuw stadion altijd minder gaat worden dan wat we al hebben…


 

Kortom: Samengevat in één zinnetje: Je moet haast wel compleet gestoord zijn wil je niet voor renovatie zijn. Of je moet gewoon een hekel hebben aan Feyenoord. Dat kan natuurlijk ook.

Vijf dingen die je MOET weten over de FLKG!

Op stap met de FLKG, kaartenbakje

Afgelopen zondag was het weer zover: de lokale driehoek in Almelo had in haar infantiele wijsheid besloten honderden kaarten in te trekken omdat er verdenking bestond dat deze kaarten waren gekocht door Feyenoorders en <quote om quote>”Dat mag niet”, aldus Heracles Almelo. FOUT! Dat mag dus wel. En dat gaan we behandelen in deze eerste editie van “de vijf”: De FLKG. Feyenoord Losse Kaarten Groep. Een term die is bedacht op het eerste/enige en oude FRFC1908 forum (ja echt waar) die helemaal 100% afgeleide was van de beruchte, beroemde  (en inmiddels digitaal ter ziele gegane) FTG: Feyenoord Trein Groep. Wie kent ze nog? Kortom:

Vijf dingen die je MOET weten over de FLKG

  1. De FLKG is een organisatie > Zowel Politie, overheid als alle voetbalclubs zijn er zeker van: De FLKG is een organisatie. FOUT! Ondanks dat Dagblad van het Noorden ooit eens schreef dat de FLKG ‘een criminele organisatie is die op grote schaal handelt in illegale kaarten’ is dat gewoon niet waar en onjuist. De FLKG is geen organisatie.
  2. De FLKG is een groep > Supporters van alle andere voetbalclubs in Nederland zweren erbij: De FLKG is een groep. WÉÉR FOUT! De FLKG is helemaal geen groep, maar leg dat maar eens uit als de laatste letter de G van Groep is: FLKG is een benaming voor alle Feyenoorders die gezellig op een kaartje gaan dat geen kaartje in het uitvak is. Natuurlijk is er een groepje die dat elke week doet, maar daarin is Feyenoord niet uniek. Andere clubs doen hetzelfde: NAC heeft de combilozen, Eagles doet het, Utrecht en ADO ook. Wat maakt de FLKG anders dan andere clubs? Het feit dat het Feyenoorders zijn. Feyenoorders komen niet om voetbal te kijken, Feyenoorders komen om Feyenoord te steunen. Daarom is het ook zo jammer dat de overheid de FLKG verkettert, want krijg je het goed geregeld met Feyenoorders op losse kaarten, dan heeft Nederland geen uitvakken meer nodig!
  3. De FLKG zorgt alleen maar voor ellende > Al die ellende elke week! Meer-meer-meer maatregelen. De afgelopen zes seizoenen is er geen één Feyenoorder op een los kaartje opgepakt vanwege overlast: NUL. Wonderbaarlijk niet? In 999 van de 1000 gevallen zorgt een aanwezige groep Feyenoorders buiten het uitvak voor een gezellig voetbal sfeertje. Supporters van de thuisclub vinden het vrijwel altijd erg leuk, omdat ze dan ‘ook eens in contact komen met Feyenoorders’. Normalisatie op macro-schaal. In plaats van klagen over fictieve overlast zouden burgemeesters die bereidwilligheid tot normalisatie eens moeten omarmen!
  4. De FLKG houdt zich niet aan de regels > Elke voetbalsupporter die een kaartje koopt voor een wedstrijd bij een KNVB-gekoppelde voetbalonderneming gaat met het aanschaffen van dat kaartje akkoord met de algemene voorwaarden. Dat zijn de enige regels die er toe doen. Andere regels zijn er niet. Er is nog nooit een supporter het stadion uitgezet voor het overtreden van die regels omdat hij een Feyenoorder was.
  5. De FLKG moet verplicht in het uitvak > Helaas, een jammerlijke maar begrijpelijke misvatting. De wens is hier de vader van de gedachte. Omdat een speciale ghetto voor supporters: ‘het uitvak afgezonderd van de rest van het stadion’ zo gebruikelijk is geworden is men van mening dat ‘iedereen die anders is, daar in hoort’. FOUT! Niet alleen een hele foute gedachte, maar ook nog eens feitelijk onjuist: Volgens de reglementen van elke club én die van de KNVB is het voor iedereen toegestaan een kaartje te kopen voor elk vak waar hij in wil zitten. Als dit niet waar zou zijn, waarom zou de directie van Feyenoord dan niet in het uitvak moeten zitten? Waarom zou de business-club van Feyenoord niet in het uitvak moeten zitten? Exact. De enige die zich niet aan de regels houden zijn de ontvangende clubs met het ontzeggen van de toegang aan mensen met een ‘los kaartje’, zelfs als deze niet op hun naam staat!

Misvattingen over Losse Kaarten

In de standaardvoorwaarden van de KNVB is opgenomen dat supporters die een kaartje hebben voor het uitvak verplicht met de combi mee moeten reizen. Politie en lokale overheid voeren graag als argument aan: Met een los kaartje ontduik je de combi. FOUT! De combi-regeling is bedacht voor mensen die in het uitvak moeten zitten. Als je een kaartje buiten het uitvak hebt hoor je daar NIET bij.

Met andere woorden: Wil je een dagje gezellig naar het voetbal? Zonder geouwehoer aan je kop? Wil je gezellig wat gaan drinken in de stad voor de wedstrijd en/of na de wedstrijd? Koop eens een los kaartje! Er gaat een wereld voor je open!!

Add to cart