De kansloosheid van Stadionverboden
Een paar weken geleden stond er een stuk in het huiskrantje van de club, Feyenoord Magazine, een mooi artikel over een rugby-chick. Eerlijkheidshalve weet ik niet meer wat haar naam was of bij welke club ze speelde. Doet er ook niet toe. Wat er wel toe doet is het volgende: Ze is een Feyenoorder en ze speelt zo goed rugby dat ze na twee jaar spelen al tegen dames-oranje aan hikt. Een flinke prestatie, waarvoor zeker ook onze complimenten!! Absoluut een artikel in Feyenoord Magazine waard. Maar… er is een maar in dit verhaal. Feyenoords artikel was absoluut leuk om te lezen, toch zit er helaas een zwaar macabere ondertoon in dit succesverhaal. Komtie:
De belangrijkste wedstrijd van het jaar + sfeer verhogende actie = Stadionverbod.
Dat zou dus niet moeten maggen!
De dame in kwestie had tot voor twee jaar terug trouw een seizoenkaart van onze club. Ging al jaren naar de Kuip. Sloeg geen wedstrijd over. Die-Hard Feyenoorder. Sfeermaker. Wat is dan het probleem denk je? Welnu komt het: Mevrouw kreeg een stadionverbod voor de duur van een eeuwigheid (ok da’s overdreven) voor het afsteken van vuurwerk bij (als ik het mij goed herinner) de Klassieker. De belangrijkste wedstrijd van het jaar + sfeer verhogende actie = Stadionverbod.
We hoeven hier geen discussie te gaan voeren of vuurwerk wel of niet is toegestaan. De wet schrijft namelijk voor dat Nederlanders slechts 3 dagen van het jaar vuurwerk mogen afsteken voor de fun. Op alle andere dagen krijg je een bekeuring. Hier zijn geen uitzonderingen voor. Daar gaat het dus niet om. Waar het wel om gaat: Feyenoord Magazine schrijft een groots artikel over de bekering van een Feyenoorder. “Kijk eens hoe ze haar leven heeft gebeterd”. Waar het artikel eigenlijk over gaat is over een supporter die De Kuip heeft ingeruild voor een andere hobby, omdat ze niet meer welkom was bij haar club. Dat klinkt een stuk pijnlijker, maar is wel het realisme van de dag. Er zijn twee groepen supporters met een stadionverbod: Zij die altijd blijven komen (zelfs tijdens het stadionverbod), en: Zij die nooit meer komen omdat ze op zondagmiddag half 3 iets anders leuks vinden om te doen. Feyenoord zal nooit uit hun hart verdwijnen, maar waarom zou je een nieuwe leuke hobby opzeggen als je bij je favoriete club toch niet welkom bent? Een trieste zaak! Stadionverboden leiden dus niet alleen tot bijzonder veel negatieve publiciteit, maar ook tot inkomstenderving voor de club op de lange termijn.
Stadionverboden zijn overduidelijk uitvloeisel van dom beleid. Niet alleen logisch redeneren onderschrijft dat, ook menig onderzoek beaamt het. Stadionverboden zijn er niet voor niets, maar ze worden wel voor niets gebruikt. Gemiddeld krijgen bij Feyenoord per jaar zo’n 0 tot 10 mensen een stadionverbod voor openlijke geweldpleging (hoeven we niet over te discussiëren). De overige paar honderd (!!!) krijgen stadionverboden van 2 tot 7 jaar (!!!) voor futiliteiten als: vuurwerk afsteken, baldadigheid, spreekkoren, belediging, wildplassen en andere kansloze (soms zelfs door beveiligingspersoneel verzonnen (!!!!)) redenen. Gisteren was het weer raak: De club stuurde een regen aan stadionverboden naar supporters van onder andere FRL en Vak W voor één van voorgaande onzinnigheden…
“De Kuip is onze kerk” betekent niet automatisch dat we roomser dan de paus moeten zijn!
FRFC over Supportersbeleid
Al deze stadionverboden en bijkomende negatieve mond-op-mond reclame zorgt ervoor dat Feyenoord bekend staat als de repressie-club. Nergens anders in Nederland is het supportersbeleid zo streng, is de politie zo hard en zijn de straffen zo hoog als bij Feyenoord. Mensen die de sfeer trachten te verhogen in het stadion worden verbannen. Niet omdat ze anderen tot last zijn, maar omdat ze Feyenoord willen zien winnen. Bizar? Feit is in elk geval dat over de jaren vele duizenden supporters zijn afgehaakt door het repressieve imago van Feyenoord. Uit recent onderzoek blijkt dat 97% van de supporters de sfeer in De Kuip (mét vuurwerk, spreekkoren, foute liedjes, intimidatie van de tegenstander) als zeer goed ervaren. Misschien is het een idee als de club die andere 3% ook eens over de streep trekt? Dat men tracht elke stadionganger te behouden in plaats van te proberen de netste club van Nederland te zijn? “De Kuip is onze kerk” betekent niet automatisch dat we roomser dan de paus moeten zijn! Moet voetbal niet een feest zijn? En horen bij feesten dan geen dronken mensen, vuurwerk en gezang??
Meisjes die gaan rugbyen en niet meer in De Kuip komen zijn op termijn de doodsteek voor Feyenoord!!